82 μέρες έξω από το εργοστάσιο Ανακύκλωσης Ηρακλείου βρίσκονται οι 42 απολυμένοι εργάτες. Η εταιρεία που έχει αγοράσει το δικαίωμα λειτουργίας του εργοστασίου Ανακύκλωσης Ηρακλείου από την Ελληνική Εταιρεία Ανακύκλωσης Απορριμάτων (ΕΕΑΑ), η «Waste Solutions», με έδρα στον Ασπρόπυργο, από την πρώτη μέρα της σύμβασής της, στις 31/10/2015, απόλυσε απροειδοποίητα τους εργάτες, προχωρώντας ταυτόχρονα σε μια σύμβαση με 10 εργαζόμενους οι οποίοι όμως, σε ένδειξη αλληλεγγύης στους απολυμένους, αρνήθηκαν να εργαστούν. Την ίδια στιγμή η αστυνομία, για λογαριασμό της ιδιοκτησίας, επιχείρησε επέμβαση, κάτι που όμως δεν πέτυχε λόγω κινητοποίησης κόσμου έξω από το εργοστάσιο. Ενάντια στους εργάτες, ο νέος ιδιοκτήτης έκανε μήνυση, λέγοντας με ρατσιστικό μένος ότι αυτό που ήθελε «να κάνει από την αρχή είναι να ξεφορτώσει ένα καράβι πακιστανούς για να δουλέψουν». Οι συμβάσεις εργασίας που προανήγγειλε ήταν συμβάσεις πεντάμηνες με δεκαήμερη δοκιμαστική εργασία, μισθός στα 450 ευρώ καθαρά και αποχαρακτηρισμό των ενσήμων ως βαρέων και ανθυγιεινών ενώ οι εργάτες έχουν καταγγείλει τις θανατηφόρες συνέπειες που έχουν στην υγεία τους οι συνθήκες εργασίας στο εργοστάσιο.
Ο αποκλεισμός του εργοστασίου έχει διακόψει την κύρια λειτουργία του. Στο μεγάλο φαγοπότι της Ανακύκλωσης είναι μπλεγμένοι η καπιταλιστική κοινοπραξία της ΕΕΑΑ, ο Δήμος Ηρακλείου, η Waste Solutions. Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν ως κύρια υπαίτια της απόλυσης την ΕΕΑΑ. Άθλια είναι η στάση της ΔΗΜΑΡικής δημοτικής αρχής, που δηλώνει την υποστήριξη στους εργάτες, ενώ πληρώνει καθημερινά 2500 ευρώ στη νέα εταιρεία αν και δεν γίνεται η ανακύκλωση λόγω του αποκλεισμού του εργοστασίου. Στο αίτημα των εργαζόμενων για εξέταση της σύμβασης της ΕΕΑΑ με τη Waste Solutions και τις σχέσεις του Δήμου, η απάντηση είναι ότι αποτελεί «απόρρητο». Δύο τριμερείς συναντήσεις στο Υπουργείο Εργασίας έχουν αποκαλύψει την καπιταλιστική πολιτική της Κυβέρνησης και του Υπουργού Εργασίας Κατρούγκαλου, που συνιστούν στους εργάτες υπομονή μέχρι να βρεθεί και αν βρεθεί λύση.
Οι εργάτες δίνουν έναν αγώνα για το δικαίωμα στη δουλειά που διαλύει το χρεοκοπημένο σύστημα του κεφαλαίου για όλη την εργατική τάξη. Εργάτες από 22 μέχρι 60 χρονών, μετανάστες και μη, έχουν κινητοποιηθεί. Το 2012 πάλι, μετά από απεργία 118 μερών, κατάφεραν να μην περάσει η μείωση κατά 22% στο μισθό τους. Πάλι η συνδικαλιστική γραφειοκρατία του ΕΚΗ σαμποτάρει τον αγώνα τους. Το δε ΠΑΜΕ, διαμέσου της Σωματειακής Επιτροπής της Ένωσης Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου, υπονομεύει τον αγώνα, αποκλείοντας από τις κινητοποιήσεις το ζήτημα μιας κατάληψης του εργοστασίου και ενός ανοίγματος του αγώνα σε όλη την Βιομηχανική Περιοχή Ηρακλείου. Η πολιτική του έγκειται στην αναμονή και τον εκφυλισμό, για «να μην χαρακτηριστεί η κινητοποίηση παράνομη», για να μην «χαρακτηριστούν οι εργάτες τραμπούκοι», κάνοντας όσο ποτέ επίκαιρα τα μαθήματα από την προδοσία του στον αγώνα της Χαλυβουργίας το 2012. Οι εργάτες δηλώνουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν. Το ΕΕΚ παλεύει στο πλευρό τους για τη νίκη του αγώνα τους, καλώντας όλα τα κομμάτια της εργατικής τάξης στην περιοχή, σε ενιαίο ταξικό μέτωπο ενάντια στους μισθούς πείνας, τις απολύσεις και την ανεργία, για την ανατροπή της Κυβέρνησης, στην πάλη για την προλεταριακή επανάσταση, την εργατική εξουσία και τον ελευθεριακό κομμουνισμό.
Ερνέστος Α.
