Αναδημοσίευση από το http://bezlogo.com
Στις 2 Ιουλίου του 2014 στο Κέντρο Αλληλεγγύης στη Βάρνα πραγματοποιήθηκε ανοιχτή συνάντηση με εκπροσώπους του ελληνικού EEK. Στη συνάντηση συμμετείχαν εκπρόσωποι από διάφορες τοπικές αριστερές οργανώσεις, αναρχικοί και ακτιβιστές από το Κέντρο Αλληλεγγύης.
Από ελληνικής πλευράς, οι προσκεκλημένοι ομιλητές ήταν ο Σάββας Μιχαήλ Μάτσας, ηγέτης του EEK και ο Κώστας Αποστολόπουλος. Παρουσίασαν στο κοινό μια σύντομη ενημέρωση για την τρέχουσα κατάσταση του νότιου γείτονά μας: συγκεκριμένα εξήγησαν τον αγώνα των Ελλήνων κρατουμένων, στον οποίο είναι ενεργοί συμμετέχοντες.
Αναλυτικότερα, φυλακισμένοι σε κάθε ελληνική φυλακή έχουν ξεκινήσει μια αποτελεσματική απεργία πείνας σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την υιοθέτηση ενός νέου νόμου στην ελληνική νομοθεσία που επιτρέπει την κατασκευή ενός νέου τύπου φυλακών – «Τύπου Γ». Αυτό το νέο είδος φυλακών είναι η λεγόμενη «φυλακή μέσα στη φυλακή» και έχουν σχεδιαστεί κυρίως για πολιτικούς κρατούμενους.
Μέσα σε αυτές τις νέες φυλακές, οι καταδικασθέντες χάνουν όλα τους τα δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στην επίσκεψη, το δικαίωμα στον περίπατο, σε οποιαδήποτε αλληλογραφία ή διακοπές. Σκοπός της ισχυρής απομόνωσης είναι να ρευστοποιήσει τη ριζοσπαστική αντιπολίτευση στην Ελλάδα. Επιπλέον, θα διευκολύνει τη φυσική εκκαθάριση των πολιτικών κρατουμένων, μια συχνή πρακτική στις φυλακές της Ελλάδας.
Επιπλέον, είναι σημαντικό το γεγονός ότι, η τρέχουσα απεργία πείνας είναι η μεγαλύτερη σε ολόκληρη την ιστορία της χώρας.
Η κυβέρνηση Σαμαρά περνάει εσκεμμένα το νόμο αυτό κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, κατά το οποίο υπάρχει ένα αναμενόμενο χαμηλότερο επίπεδο κινητοποίησης εναντίον της. Τελικά ο νόμος ψηφίστηκε πριν από λίγες ημέρες και η απεργία πείνας ακυρώθηκε, αλλά ο αγώνας ενάντια στις νέες φυλακές συνεχίζεται. Η νέα τακτική των ακτιβιστών θα είναι μέσω άμεσων δράσεων κατά της κατασκευής των νέων φυλακών.
Επιπλέον, οι Έλληνες ακτιβιστές μίλησαν για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα μετά τις εκλογές της 25ης Μαΐου. Η χώρα σπαράσσεται από μία πρωτοφανή πολιτική κρίση. Παρά τη νίκη του αριστερού ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, η ακροδεξιά Χρυσή Αυγή έχει το 10% των ψήφων. Αυτό σημαίνει ότι μισό εκατομμύριο Έλληνες ψήφισαν τους φασίστες, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από τους μισούς αστυνομικούς! Όπως προκύπτει, θα γίνει η τρίτη πολιτική δύναμη. Επίσης, ένα σημαντικό γεγονός είναι ότι η εμπιστοσύνη στις κεντρικές πολιτικές οργανώσεις έχει πλήρως εξαντληθεί.
Σε αυτή την εκρηκτική ατμόσφαιρα, οι μαζικές εξεγέρσεις του 2008 και το 2009 έχουν ήδη ξεπεραστεί. Αλλά έχουν πλέον αντικατασταθεί με χιλιάδες μικρότερους αγώνες σε κάθε μέτωπο και κάθε σφαίρα της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της Ελλάδας.
Σύμφωνα με τον ηγέτη του EEK Σάββα Μάτσα, ο σκοπός της οργάνωσής τους είναι να ενώσει αυτούς τους χιλιάδες σπινθήρες σε μια φωτιά, έτσι ώστε να κατακτήσει όλη την Ελλάδα και να την οδηγήσει στο δρόμο της επανάστασης. Πιστεύει ότι οι εργαζόμενοι έχουν μεγάλες επαναστατικές δυνατότητες αυτήν τη στιγμή, αλλά αν θέλουν να το συνειδητοποιούν, θα πρέπει να «δουν ολόκληρο το δάσος και όχι μόνο το δέντρο”.
Το σύνολο της Βαλκανικής χερσονήσου και της Ανατολικής Ευρώπης συγκλονίζεται από την κοινωνική αναταραχή – η Βοσνία, η Σλοβενία, η Βουλγαρία, η Ρουμανία και ειδικότερα η Ουκρανία.
Ο τελικός στόχος είναι οι εργαζόμενοι να δουν τις δυνατότητές τους και να πιστέψουν στη δύναμη τους. Σύμφωνα με τον Μάτσα, είναι αδύνατο οι έλληνες εργάτες να πολεμήσει μόνη της.
Συζητήθηκε επίσης η κατάσταση στην Ουκρανία. Οι προσκεκλημένοι μας από την Ελλάδα έχουν απευθείας επαφές με αγωνιστές από την Οδησσό και άλλες πόλεις της Ανατολικής Ουκρανίας. Σύμφωνα με τις πληροφορίες τους, από πρώτο χέρι, στις ταραγμένες περιοχές αγωνίζονται τώρα οι απλοί ρωσόφωνοι πολίτες. Ο Πούτιν αποφάσισε να μείνει μακριά από τις συγκρούσεις και οι συμφωνίες των τοπικών ολιγαρχών υποστηρίζουν αυτή τη δήλωση. Πέρα από αυτό, η κατάσταση εκεί είναι χαοτική, ειδικά από ιδεολογική άποψη. Υπάρχουν μερικές ένοπλες οργανώσεις των εργαζομένων όπως η «Borotba», αλλά στην έδρα της αντίστασης, μπορεί κανείς να βρει ένα περίεργο μίγμα ιδεών – κόκκινες σημαίες, ρωσικές σημαίες, σφυροδρέπανα και χριστιανικούς σταυρούς. Αυτό το κοκτέιλ αντιπροσωπεύει σε βάθος τη σκηνή στην ανατολική Ουκρανία, ενώ τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κάνουν πόλεμο και την ανάλυση της κατάστασης ακόμη πιο περίπλοκη.
Η μόνη διέξοδος από την κρίση για τις βαλκανικές χώρες είναι ο χωρισμός από την ΕΕ και η δημιουργία μιας Βαλκανικής Ομοσπονδίας. Αυτή η ιδέα έχει συζητηθεί και έχει επεξεργαστεί περισσότερες από μία φορές στην ιστορία και έχει εκδηλωθεί για διαφορετικούς λόγους κατά τη διάρκεια των χρόνων. Σήμερα, όμως, έχουμε 2014 και ένα μεγάλο μέρος από τους παράγοντες που εμπόδισαν τη δημιουργία της Βαλκανικής Ομοσπονδίας κατά το παρελθόν δεν υφίσταται πλέον. Ένα έργο τόσο τεράστιο απαιτεί τακτικές σε 2 προοπτικές – τη δημιουργία ενός προγράμματος (η εισήγηση του Σάββα Μάτσα ήταν να συμπεριλάβει σε αυτό μια ρύθμιση των κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων) και ένα σχέδιο άμεσης δράσης. Ένα από τα πρώτα βήματα που μπορεί να επιτευχθεί τώρα είναι η ανάπτυξη του βαλκανικού δικτύου πληροφοριών, που θα περιλαμβάνει περιοδικές ενημερώσεις από όλες τις βαλκανικές χώρες. Αυτό είναι ένα από τα έργα που σύντομα θα ξεκινήσει. Στο εγγύς μέλλον, μία βαλκανική συνάντηση θα οργανωθεί με εκπροσώπους διαφόρων αριστερών, επαναστατικών οργανώσεων από την Τουρκία, τη Βουλγαρία, την Ελλάδα, τη Σερβία και τη Ρουμανία κατά πάσα πιθανότητα. Στη συνάντηση θα συζητηθούν οι μακροπρόθεσμες προοπτικές, καθώς και το σχέδιο δράσης.
