Στο “κενό” του τετραήμερου, από την Τετάρτη -τέλος προγράμματος- μέχρι και την Κυριακή του δημοψηφίσματος, το ΔΝΤ φρόντισε να αλλάξει τους όρους “διαπραγμάτευσης” για την επόμενη ημέρα. Έβγαλε από το συρτάρι που κρατάει εδώ και τρία περίπου χρόνια την Έκθεση για την “μη βιωσιμότητα” του ελληνικού χρέους.
Από τον Νοέμβριο του 2012 η Έκθεση αυτή παραμένει θαμένη κατ’ απαίτηση των κυβερνήσεων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και των διαβεβαιώσεων της κας Μέρκελ ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο… λόγω του μνημονιακού προγράμματος.
Η Λαγκάρντ βγάζει πλέον την Έκθεση του ΔΝΤ και διαμορφώνει το πλαίσιο πάνω στο οποίο είτε η ελληνική κυβέρνηση είτε η Ευρωζώνη θα πρέπει να “συζητήσουν” την επόμενη ημέρα του δημοψηφίσματος, επιβάλοντας την εδώ και καιρό απαίτηση του ΔΝΤ για αναδιάρθρωση του χρέους, ως βάση της αντιμετώπισης του προβλήματος στην Ελλάδα. Να θυμίσουμε ότι στο αδιέξοδο που είχε δημιουργηθεί με το μνημόνιο το 2012, η Ευρωζώνη είχε υποχρεωθεί να πάρει απόφαση στο Eurogroup της 27ης Νοεμβρίου με την οποία δεσμευόταν έναντι του ΔΝΤ πως θα διασφαλίσει την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους (και την πληρωμή των δόσεων προς το ΔΝΤ) με την προϋπόθεση της επίτευξης πρωτογενών πλεονασμάτων από την Ελλάδα.
Έκτοτε η Έκθεση του ΔΝΤ για τη μη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους είχε καταχωνιαστεί στο συρτάρι, αλλά με την “λήξη” του προγράμματος την Τετάρτη 1/7 το ΔΣ του ΔΝΤ αποφάσισε να βγάλει την Έκθεση και να υποχρεώσει έτσι τους εν δυνάμει συνομιλητές τής “επόμενης ημέρας” να καθαρίσουν το χρέος μαζί με όποια κουβέντα για νέα συμφωνία…
Αυτό σημαίνει ότι η μέχρι τώρα διάσταση που υπάρχει μεταξύ ΔΝΤ και Ευρώπης αποκτά νέο κρίσιμο βάρος, αλλά αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι η Λαγκάρντ θα σταθεί… στο πλευρό του Βαρουφάκη όπως ο ίδιος ισχυρίζεται έμμεσα με τις δηλώσεις του μέχρι τώρα. Και αυτό γιατί η Λαγκάρντ παίζει και δικό της κεφάλι πλέον, αν το ΔΝΤ μείνει απλήρωτο από το ελληνικό χρέος.
Η πρόταση Τσίπρα
Στο μεταξύ, ανεξάρτητα από την τακτικής σημασίας ή όχι σκοπιμότητα της κίνησης που έκανε την Τρίτη το απόγευμα λίγες ώρες πριν από την λήξη του προγράμματος ο Aλ. Τσίπρας να καταθέσει δύο προτάσεις, μία για διετές δάνειο περίπου 30 δισ. ευρώ από το ESM και συμφωνία (με τροπολογίες) στην πρόταση των “θεσμών”, το αθροιστικό περιεχόμενό τους διατηρεί τον μνημονιακό τους χαρακτήρα.
Όπως αναφέρει στην επιστολή του προς τους “θεσμούς” η πρότασή του στηρίζεται σε σημεία του καταστατικού του ESM, τα άρθα 12 και 13 τα οποία με σαφήνεια προϋποθέτουν δημοσιονομικές δεσμεύσεις οι οποίες όπως προβλέπει το καταστατικό του πρέπει να συμφωνηθούν με την Κομισιόν, την ΕΚΤ και ενδεχομένως και το ΔΝΤ.
Το επιχείρημα δε της κυβέρνησης ότι το “ΟΧΙ” δεν αποτελεί παρά ένα δυναμικό εργαλείο διαπραγμάτευσης με καλύτερους όρους ακυρώνεται από μόνο του όταν τοποθετείται στο νομικό, οικονομικό και πολιτικό πλαίσιο της πρότασης της Τρίτης 30/6.
Με τους όρους που θέτει πλέον το ΔΝΤ, με την Έκθεση “μη βιωσιμότητας” του χρέους, η κυβέρνηση, αν πάει στην διαπραγμάτευση, είναι υποχρεωμένη εκ των πραγμάτων να “μοιράσει” με την Ευρωζώνη το κόστος ενός προγράμματος που θα εξασφαλίζει την αποπληρωμή του χρέους.
Με άλλα λόγια ένα χρέος που για να συνεχίσει να αποπληρώνεται τις επόμενες δεκαετίες θα πρέπει να παράγει τα περιβόητα “πρωτογενή πλεονάσματα” που θα βγαίνουν από μια οικονομία σε δραματική ύφεση εδώ και έξι χρόνια…
Γ. Aγγ.
